Budowę żarskiej wieży rozpoczęto 1 kwietnia 1914 roku, co zbiegło się z 99. rocznicą urodzin Bismarcka. Głównymi pomysłodawcami budowy wieży była sekcja Żary Towarzystwa Karkonoskiego (Riesengebirgsverein – Sektion Sorau) oraz Związek Upiększania Miasta Żary (Verschönerungsverein der Stadt Sorau).

Wybuch I wojny światowej wstrzymał budowę, której po jej zakończeniu w 1918 nie wznowiono. Kult Bismarcka zmalał, a trudności ekonomiczne jakie pojawiły się po zakończeniu konfliktu, poskutkowały całkowitym zakończeniem prac budowlanych. W niedokończonej wieży zostały tylko zamontowane drewniane schody prowadzące na szczyt, które zostały podparte także drewnianymi belkami.

Po zakończeniu II wojny światowej obszary te znalazły się w granicach Polski, a wieża została przekształcona w stały punkt obserwacji przeciwpożarowej. Na jej szczycie w latach 70. wybudowano drewniane obserwatorium, które ze względów bezpieczeństwa rozebrano w roku 2002. Swoje obserwacyjne zadanie wieża spełniała do 1980 roku, kiedy to wybudowano nową i wyższą wieżę obserwacyjną. Od tego momentu zabytek zaczął popadać w ruinę. Stał się idealnym miejscem dla złodziei i wandali. Rozkradzione zostały granitowe schody, część fasady oraz taras widokowy. Niemały wpływ na zniszczenia miały także zjawiska meteorologiczne, które przyczyniły się do przegnicia drewnianego obserwatorium.

źródło: Wikipedia

Nieopodal wieży Bismarcka znajdowało się Euterpe.

Było to miejsce spotkań lokalnej ludności, naturalna topografia terenu sprawiała. że miejsce to było idealnym leśnym amfiteatrem.

Obecnie można tam dotrzeć schodząc schodami u podnóży wieży Bismarcka.